Nieuwe HER2-remmer BI 1810631 biedt kansen in een fase 1 klinisch onderzoek

In de klinische studie NCT04886804 wordt onderzoek gedaan naar de nieuwe tyrosinekinase HER2-remmer BI 1810631. De studie bestaat uit twee verschillende fases: een fase 1a (escalatie) en fase 1b (expansie). Het doel van deze studie is het bepalen van zowel de effectiviteit, als de hoogst verdraagbare dosis van BI1810631 in patiënten met gemetastaseerde solide tumoren met een HER2 alteratie (zowel mutaties als overexpressie is toegestaan). BI 1810631 bindt, in tegenstelling tot bestaande HER2-remmers, niet aan de wildtype EGFR-receptor. Dit draagt bij aan minder bijwerkingen zoals huiduitslag en diarree, wat in de praktijk ook zo uit pakt.

Studieopbouw

Om de veiligheid en werking van BI 1810631 in verschillende patiëntengroepen te onderzoeken is deze studie opgebouwd uit twee delen. In de escalatiefase fase 1a kunnen patiënten met gemetastaseerde, HER2-gemuteerde of geamplificeerde solide tumoren deelnemen. Het doel van deze fase is het bepalen van de aanbevolen dosis van BI 1810631. Het middel wordt in het algemeen goed verdragen en de maximale tolereerbare dosis is nog niet bereikt

Inmiddels is de expansiefase ook geopend die zich richt op patiënten met niet-kleincellige longkanker (NSCLC) met specifieke HER2 exon20 inserties.

Toediening en controle

Deelnemende patiënten krijgen tijdens deze studie BI 1810631 in de vorm van tabletten een of tweemaal daags oraal toegediend.

Patiënten zullen aan het onderzoek blijven deelnemen zolang de behandeling effectief is en verdragen wordt. De behandeling is intensief en behelst frequente controles, bloedafnames voor kinetiek en controle van de ejectiefractie.

Veelbelovende resultaten

Dr. Frans Opdam, medisch oncoloog en hoofdonderzoeker van deze studie in het AVL: deze ongoing studie laat veelbelovende resultaten zien; Uit tussentijdse analyses is gebleken dat NSCLC patiënten met de specifieke HER2 exon20 inserties een mediane responsduur hebben van ca. 7 maanden met een responspercentage van 46%. Naast patiënten met longkanker hadden ook patiënten met andere gemetastaseerde solide tumoren met HER2-mutaties of overexpressie een indrukwekkende kans op respons van 37%. Bovendien werd BI 1810631 door alle deelnemers goed verdragen, waarbij graad 1 diarree de meest voorkomende bijwerking was. Het beperkt blijven van bijwerkingen is cruciaal voor het verbeteren van de kwaliteit van leven van de patiënten indien er een respons optreedt.

Implicaties voor de toekomst

Ondanks deze veelbelovende uitkomsten is het belangrijk om te erkennen dat deze studie zich nog in de beginfase bevindt en dat verder onderzoek essentieel is om de effectiviteit en veiligheid van BI 1810631 te bevestigen

U kunt het volledige artikel lezen in European Journal of Cancer (ejcancer.com) : Een fase I-studie van BI 1810631, een HER2 tyrosinekinaseremmer (TKI), als monotherapie bij patiënten met gevorderde/metastatische solide tumoren met HER2-afwijkingen.

Patiënten kunnen nog steeds naar het AvL of LUMC verwezen worden voor deelname aan bovengenoemde studie.